به گزارش مشرق، مهدی فضائلی در یادداشتی  با عنوان « پرده برداری از حکمت یک رفتار» درباره  سوال برخی افراد که  "چرا رهبری مستقیم وارد حل مشکلات نمی شوند؟" و دور اندیشی و حکمت رفتار رهبری معظم انقلاب اسلامی در این باره  به ویژه در موضوع  اخیر بازنشستگان  و  استجازه رئیس قوه قضائیه برای برخورد با مفسدان اقتصادی  نوشت:

بیشتر بخوانید

عدالت‌خواهی از رهبری چگونه؟

بدنبال سؤالات و ذهنیت های ایجاد شده در باره اجازات رهبری برای بکارگیری تعدادی محدود از بازنشستگان و سرانجام سوال همراه با تندی یکی از طلاب در درس خارج از ایشان،رهبری در ابتدای درس خارج روز سه شنبه هفته گذشته مختصر و روشنگرانه،نکاتی گفتند.

این یادداشت به محتوای مربوط به چرایی این اجازات و نظر رهبر انقلاب درباره قانون منع بکارگیری بازنشستگان نمی پردازد زیرا نکات حاشیه ای و فرامتنی آنرا بمراتب مهمتر و آموزنده تر میدانم.

این یادداشت همچنین به بعد"پاسخگویی" و "شفافیت" رفتار و "اخلاق و ادب حکمرانی" رهبر حکیم انقلاب اسلامی ورود نمی کند، هر چند درس های بسیار ارزشمندی اینجا نهفته است که البته مقداری هم در این باره گفته اند.

آنچه در این یادداشت به آن می پردازم پاسخ به یک پرسش به بهانه ورود رهبری به موضوع بازنشستگان است.

مدتی است با توجه به افزایش مشکلات اقتصادی و معیشتی و ضعف دستگاههای اجرایی در بخش های مختلف، عامدانه در این سوال دمیده می شود و یا عده ای از سر ارادت این پرسش را مطرح کرده اند که "چرا رهبری مستقیم وارد حل مشکلات نمی شوند؟"

حتی برخی بزرگان در جلساتی به حضرت آقا گفتند، شرایط کشور عادی نیست تا از طرق عادی مشکلاتش حل شود و تلویحا" خواستار ورود مستقیم ایشان شدند؛ اما ایشان ضمن توجه به شرایط خطیر (و البته نه بحرانی)کشور صراحتا" فرمودند:"ایجاد تشکیلات موازی با دولت هم ،راه اصلاح نیست...کار جهادی باید انجام بگیرد اما به وسیله چه کسی؟به وسیله خود مسئولین؛ در مجاری قانونی باید این کار انجام بگیرد.بله ،یک موردی ممکن است باشد که مسئول دستگاه دولتی،قانون جواب ندهد،احتیاج باشد یک کار بر خلاف قانون انجام بدهد، احتیاج باشد از ما اجازه بگیرد که ما حتما" همراهی و کمک خواهیم کرد؛ این مشکلی ندارد....اما کار را باید خود مسئولین مربوطه انجام بدهند. کار موازی در کنار دستگاه دولتی کار موفقی نیست؛این تجربه قطعی این حقیر است در طول این سالها".

آنچه در ماجرای ساده بازنشستگان و پیش از آن در استجازه رئیس قوه قضائیه برای برخورد با مفسدان اقتصادی و کمک و همراهی رهبری با دستگاه ها اتفاق افتاد، دور اندیشی و حکمت رفتار رهبری معظم انقلاب اسلامی را یکبار دیگر آشکار ساخت.

در این دو مورد، رهبری مستقیما" وارد نشدند و صرفا" برای کمک به دستگاه های مجری، مانع را برداشتند اما این همه هیاهو و سوال و ابهام پراکنده شد؛آیا اگر رهبری خود مستقیما" وارد مسائل مختلف کشور می شدند یا بشوند دهها سوال و اما و اگر از سوی افکار عمومی و نخبگان بی غرض و افراد مغرض مطرح نمی شود که چرا و چرا؟!

ورود مستقیم رهبری به حل وفصل مشکلات کشور در بخش های مختلف،صرف نظر از اینکه اولا"عملا" ممکن نیست و سازوکارها و عِدّه و عُدّه دستگاه رهبری کفاف چنین ورودی را نمی کند و ثانیا"منجر به سلب مسئولیت دستگاهها از خودشان می شود و ثالثا" در مواردی مردم سالاری را مخدوش می کند،سوالات و ابهاماتی را هم متوجه رهبری خواهد کرد که به هیچ وجه به صلاح این جایگاه نیست.

البته همانطور که خود معظم له تصریح کرده اند،رهبری در شرایط خاص و در صورت نیاز،در برداشتن موانع از سر راه دستگاهها هر چند آن مانع قانون باشد، با استفاده از اختیارات قانونی و شرعی خود،مساعدت کرده و خواهند کرد و این(گره گشایی از کار دستگاه های اجرایی) یکی از اصول حاکم بر تصمیمات رهبر معظم انقلاب اسلامی است.

نهاد رهبری، نهاد مهم و مقدسی است که باید به عنوان فصل الخطاب باقی بماند و در شرایط حساس حلال مشکلات باشد و نباید اجازه داد درگیر مسائلی شود که این جایگاه را تقلیل دهد.